25 centów z Republiki Seszeli

Seszele to grupa 115 wysp, znajdujących się na Oceanie Indyjskim w okolicach równika, ponad 1700 km na wschód od wybrzeży Afryki i około 1000 km na północny wschód od Madagaskaru. Archipelag dzieli się na dwie części: granitowe Wyspy Wewnętrzne oraz oddalone od głównego terytorium o około 1000 km koralowe Wyspy Zewnętrzne, co powoduje, że całość położona jest na ogromnym obszarze 388 500 km².

Wyspy te początkowo były niezamieszkałe. Pierwsze adnotacje o tym archipelagu pojawiały się w IX wieku w manuskryptach arabskich kupców; podchodzili oni do niego jednak z pewną ostrożnością, gdyż nie zdecydowali się go skolonizować. Istnieje hipoteza, że już wtedy go odwiedzali, ponieważ handlowali drogocennymi w tamtych czasach kokosami morskimi (Lodoicja lub palma seszelska), które rosły tylko na obszarze Seszeli. Możliwe jednak, że owoce te odławiali z oceanu. W tamtym okresie funkcjonowała legenda, mówiąca o mitycznym drzewie, znajdującym się na krańcu świata, które miało oddawać swoje pożytki morzu – w ten sposób tłumaczono pochodzenie wyławianych kokosów. Dziś nikt już nie wierzy w to podanie, a wytłumaczenie jest prostsze, niż można by się spodziewać – z racji tego, że wyspy były bezludne, nikt nie zbierał plonów, a palmy rosnące blisko brzegu zrzucały dojrzałe owoce wprost do wody, która niosła je dalej.

Ostatecznie wyspy odkrył Vasco da Gama w trakcie swojej drugiej podróży do Indii w 1502 roku. Nazwał je Wyspami Admirała od tytułu jaki nadał mu król Portugalii. W 1517 roku portugalscy kartografowie zastosowali to określenie dla koralowego archipelagu oraz zaznaczyli granitowe wyspy, mianując je Siedmioma Siostrami. Terytorium to jednak dalej pozostawało niezamieszkałe.

Dopiero 19 stycznia 1609 roku angielscy żeglarze, gubiąc kurs w drodze powrotnej z Indii, zawinęli do jednej z wysp archipelagu, której nadali nazwę Wyspa Północna. Odkryli na niej naturalny port, a także miejsce doskonałe do uzupełnienia zapasów wody i prowiantu oraz odpoczynku na morskim szlaku. Pomimo dobrego klimatu i strategicznego położenia, Brytyjczycy również nie zdecydowali się skolonizować tego terenu. Wyspy pozostały bezludne przez kolejne 150 lat, a jedynymi ludźmi, którzy je odwiedzali, byli lokalni piraci, którzy zatrzymywali się tutaj w oczekiwaniu na przepływające w tym rejonie statki kupieckie.

W 1744 roku francuski zarządca Mauritiusa wysłał wyprawę zwiadowczą pod przewodnictwem Lazarea Picaulta w celu eksploracji archipelagu. W 1756 roku Francuzi oficjalnie anektowali to terytorium, nadając mu nazwę od nazwiska królewskiego ministra finansów z dworu Ludwika XV - Viscounta Jeana Moreau de Séchelles. W 1770 roku pierwsi koloniści zaludnili to terytorium – była to grupa 15 białych osób, 7 niewolników oraz 5 Hindusów. Ich pierwsze zadanie polegało na uprawie palm kokosowych, cynamonu, gałki muszkatołowej i papryczek chilli.

W 1790 roku, w trakcie trwania Rewolucji Francuskiej, Seszele ogłosiły niepodległość od protektoratu na Mauritiusie oraz Francuskiej Korony. Przez następne lata archipelag obsługiwał zarówno statki francuskie i brytyjskie, a także stał się przyjaznym portem dla arabskich kupców, handlujących niewolnikami.

Anglicy całkowicie opanowali to terytorium w 1811 roku. W 1835 roku Korona zniosła niewolnictwo i stanowczo przeciwstawiała się temu procederowi – sytuacja ta miała pozytywny wpływ na status mieszkańców wyspy oraz sprzyjała jej zaludnianiu, gdyż Brytyjczycy osiedlali tutaj osoby uratowane z arabskich statków przewożących żywy towar.

Seszele stały się oficjalną brytyjską kolonią dopiero w 1903 roku, jednak – mimo rozwijających się tutaj interesów Korony – dalej pozostały w strefie francuskich wpływów kulturowych. Wyspy stopniowo zdobywały coraz większą samodzielność – w 1939 roku powstała pierwsza wolna partia polityczna, a w 1948 roku wybrano ciało ustawodawcze. Ruch niepodległościowy doprowadził do bezkrwawego odłączenia się archipelagu od Wielkiej Brytanii 29 czerwca 1976 roku.

Przedstawiona dzisiaj moneta pochodzi z okresu III Republiki, który przypada na okres od 1989 roku do dzisiaj. Jak widać losy tego młodego państwa były bardzo burzliwe. Na chwilę obecną sytuacja wygląda stabilnie, Seszele stały się popularnym kurortem wakacyjnym, a turystyka obok sektora bankowego stanowi najważniejsze źródło dochodu ich mieszkańców.

Awers: Herb Seszeli (coat of arms)

Rewers: Papuga Praslin (Seychelles black parrot)

Rok: 1989

Okres emisji: 1989 - 1992

Waga: 2,9 g

Średnica: 19 mm

Stop: Miedzionikiel